Cennet

Hani fâni bu hayat, ümit bağlayamam
Olmadı diye oturup ağlayamam
Gönlü geniş olan sükûtu öğrensin
Sevgimi yok yere ele bağlayamam
"Gelir mi?" diye hayâllere sığınamam
Kemâle eren kendinden versin

Sevdim, kaç kere bilemem
Yaşadım, yok inkâr edemem
Bıktım, sen'le baş edemem ben
Zaman öyle de geçiyor
Hayat böyle de bitiyor
Ama umudum cennetten

Ben dalkavuk olanı hizaya gеtiremem
Sorma bana, ben görünmеzi göremem
Merak eden kendine yönelsin
Boş yere kimseyi oyalayıp, üzemem
Geçici şeylere heves edip, üzülemem
Fikrim hevesimi alt etsin

Bildim lâkin söylemem
Gördüm ama izah edemem
Dünya, sen'le baş edemem ben
Zaman öyle de geçecek
Hayat böyle de bitecek
E bitsin, umudum cennetten

Ben gözü görmeyene resim gösteremem
Değerimi bilmeze değer öğretemem
O önce haddini öğrensin
Biten sevgiye imrenip, özenemem
Boş sözü duyup, düstûr edinemem
Eden, kendine ah etsin

Sevdim, kaç kere bilemem
Yaşadım, yok inkâr edemem
Bıktım, sen'le baş edemem ben
Zaman öyle de geçiyor
Hayat böyle de bitiyor
Ama umudum cennetten

Bildim lâkin söylemem
Gördüm ama izah edemem
Dünya, sen'le baş edemem ben
Zaman öyle de geçecek
Hayat böyle de bitecek
E bitsin, umudum cennetten

Sevdim, kaç kere bilemem
Yaşadım, yok inkâr edemem
Bıktım, sen'le baş edemem ben
Zaman öyle de geçiyor
Hayat böyle de bitiyor
Ama umudum cennetten