Zalim Levent Yüksel

Ten beyaz, saç kızıl güller
Kahkahasında bülbüller
Kirpiği kapkara tüller
Ben o afete vuruldum

Göz değil nakış mübarek
Bendeki aşk değil ibadet
Elleri sevdi nihayet
Ben ebedî saadetten kovuldum

Gölgemi aldım yanıma
Vurdum hasretin yoluna
Benzedim bahtsız Mecnun’a
Yüce Mevla’ya sığındım

Seyret perişan hâlimi, bende akşam olmakta
Dostlar seyrelmiş, beyhude lafla vakit dolmakta
Avare oldum, serseri oldum terkidiyarda
Zalim, senin Allah’ın yok mu?

Yârin gözü yüksekte, benim bir kuru aşkım var
Düşmanlarım nispette, behey kara vicdanlı yâr
Yağdı saçlarıma genç yaşımda lapa lapa kar
Zalim, senin Allah’ın yok...