Ezo

Seni düşününce sımsıcak bir rüzgar eser
Tanıdık bir sesin soluğundan
eski bir türkünün nağmeleri yükselir
Ardından bir yağmur damlası düşer alnıma

Seni düşününce ölü ozanlar gülümser uzak zamanlardan
Simsiyah bir kuş
gri bulutlar arasından süzülüp avuçlarıma konar
can vermek için
Seni düşününce ben yaralanırım
Yine de telaşlanmaz Ankara Kalesi
Bu şehirde yaşanmış tüm aşkların mağlubiyetini saklar gibi
surlarının kuytusunda
Durur öylece
Sakin, mağrur...
Bir o kadar da uzak

Sordum seni yıldızlara ay ışığına
Dediler tam bin yıldır görmedik onu
Sordum kadim kitaplara tozlu raflara
Dediler O bizden önce buralardaydı

Mağrur bir uçurum oldu kalbim
Sen gittin gideli buralardan
Ayrılık ne yaman bir ateşmiş
Ne olur dön gel Ezo

Oy Ezo! Yalnızlık ezım Ezo
Oy Ezo! Görmüyor gözüm Ezo
Oy Ezo! Tutmuyor dizim Ezo
Tükendim dön gel Ezo

Ceylanları emziren bir peri gibi
Kollarında uyut beni İblis'e inat
Hey! Rüzgarın sevgilisi orman çiçeği
Hasretim sensin, gurbetim sen, gün ışığım sen

Mağrur bir uçurum oldu kalbim
Sesin döner içimde kurşun gibi
Ayrılık ne yaman bir ateşmiş
Ne olur dön gel Ezo

Oy Ezo! Yalnızlık ezim Ezo
Oy Ezo! Görmüyor gözüm Ezo
Oy Ezo! Tutmuyor dizim Ezo
Tükendim dön gel Ezo